ตอนที่ 18
กวิตาเข้าใจเห็นใจและอยากช่วยไออุ่น วันนี้จึงไปดักรอทรายที่หน้าตึกออกกำลังกายที่ไออุ่นเคยเจอทราย ทำเป็นเจอกันโดยบังเอิญบอกว่าไออุ่นอยากให้ทรายไปคุยกับพ่อ
ทรายบอกว่าช่วงนี้ตนพักงานอยู่ ตามระเบียบจะไปเยี่ยมที่บ้านนักเรียนไม่ได้ กวิตาบอกว่าเราไม่ได้ไปเป็นทางการแต่เรารู้จักกับทรายเป็นการส่วนตัว
ทรายคิดหนักแต่ในที่สุดก็ไปกับกวิตา แต่พอทรายบอกเกริกฤทธิ์ว่ากวิตาอยากให้มาคุยเรื่องไออุ่น เกริกฤทธิ์ก็ตัดบทไม่คุย เชิญกลับ แล้วหันหลังเดินไปเลย
กวิตาพยายามขอให้เกริกฤทธิ์คุยกับทรายจนเกือบทะเลาะกัน ทรายบอกกวิตาว่าไม่มีประโยชน์หรอกคุยกันตอนนี้มีแต่จะยิ่งบานปลาย เอาไว้ค่อยหาวิธีอื่นกันดีกว่า
เกริกฤทธิ์ไม่เพียงไม่คุยกับทรายแต่ยังโทรศัพท์ไปร้องเรียนกรเรื่องการทำงานของครูทรายภรรยาของ ผอ. กรเรียกครูป้องกับครูชิชาไปสอบถาม เมื่อรู้ความจริงก็ทั้งผิดหวังและเสียใจ แต่เมื่อกลับไปที่บ้านสักทองคืนนี้ก็พยายามทำหน้านิ่งเลียบเคียงถามทรายว่าวันนี้เป็นยังไง ไปไหนมาบ้าง?
ทรายบอกว่าไปออกกำลังกาย กรถามว่าแค่นั้นหรือ ทรายนิ่งรู้ว่ากรจับได้แล้ว กรตัดสินใจพูดตรงๆด้วยความรู้สึกเจ็บปวดที่ตนถูกหลอก ทรายอึ้งพูดไม่ออก รู้สึกผิดแต่ก็มีเหตุผลที่ต้องทำ
กรถามว่าทรายทำแบบนี้เพื่ออะไร ทรายบอกว่าต้องการช่วยเด็กๆ กรก็พาลว่าทรายกำลังโทษว่าตนบังคับไม่ให้เธอทำใช่ไหม ทรายเห็นว่ากรกำลังใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผลบอกให้เขาใจเย็นมีสติกว่านี้ค่อยคุยกัน
กรยิ่งโมโห โทษว่าทรายทำผิดหลายอย่างตนปล่อยให้ผ่านไปไม่ได้ ตัดสินใจทั้งที่เจ็บปวดว่า
“ผมขอเชิญคุณออก” ทรายช็อก! กรพูดต่อทั้งที่เจ็บปวดมาก “ขอให้คุณยุติการทำงานทุกอย่างเกี่ยวกับ นักเรียนและโรงเรียนของผม ผมจะบอกกับทุกคนว่าคุณ ‘ลาออก’ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป”
ทรายเจ็บจนพูดไม่ออก กรยังพูดต่อทั้งที่เจ็บไม่น้อยกว่ากัน
“คืนนี้ผมจะกลับไปนอนที่บ้าน” พูดแล้วหันหลังจะไป แต่นึกได้พูดทิ้งไว้อีก “ผมมีสติดี และไม่ได้ตัดสินใจด้วยอารมณ์ ผมควรจะทำแบบนี้ตั้งนานแล้ว ผมผิดเอง ที่ปล่อยมาจนถึงวันนี้”
ทรายช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้น ถามตัวเองว่าชีวิตตนมาถึงจุดนี้ได้ยังไง...
สักทองกับน้ำทิพย์รับรู้เหตุการณ์นี้ทั้งหมดจากห้องนอนตัวเอง น้ำทิพย์จะไปปลอบทราย แต่สักทองว่าไว้พรุ่งนี้ดีกว่า ตอนนี้ลูกน่าจะอยากอยู่คนเดียวมากกว่า ทั้งสองจึงเข้านอนทั้งที่ไม่อาจหลับลงได้
ooooooo